In de wijnwereld spreken we over twee werelden, de oude en de nieuwe. Laten we de verschillen maar ook de overeenkomsten eens belichten. Nog beter is de verschillen te ontdekken in het glas!
Schrijf je daarom in voor de proeverij op donderdag 1 juni a.s.met dit thema!
Lang geleden, heel lang geleden…zo begint bijna elk sprookje…
De eerste wijn werd duizenden eeuwen voor de jaartelling al gemaakt in Georgië, Perzië en later door de Etrusken, Grieken en Romeinen. Maar tegenwoordig als we spreken over de Oude Wereld hebben we het vooral over de Europese landen Frankrijk, Italië en Spanje. Deze landen hebben sinds de middeleeuwen de basis gelegd voor de wijnbouw die we tegenwoordig kennen. In de 16e, 17e, 18e en 19e eeuw waren er Europeanen die naar verre oorden trokken. Zij namen ook wijnstokken mee. Vooral de kerk zorgde voor aanplant in Zuid-Amerika, de Nederlanders en feitelijk de V.O.C. ( Jan van Riebeeck – 1652) was daar verantwoordelijk voor de eerste wijnoogst in 1659. De Engelsen, Duitsers deden het in m.n. Australië en Nieuw-Zeeland. Ook een Italiaan als de Bortoli is heden ten dagen een grote naam in Australië. Zuccardi dan weer in Argentinië en ga zo maar door.
De Oude Wereld
De oude wereld heeft de Vitis Vinifera wijnstok. Deze familie van wijnstokken in Europa is dé wijnstok waar druiven gebruikt worden voor het maken van wijn. (uitzondering is de vidal-druif op het Noord-Amerikaanse continent) In die zin spreken we ook over oude wijnwereld. Europa wordt gezien als de bakermat voor kwaliteitswijnen. Een referentie voor vele producenten all over the world. Feitelijk lijkt het wel of iedereen deze oorspronkelijke wijnlanden willen imiteren.
Europa heeft echte terroirwijnen. De bodem, ligging, klimaat en wijnmaker zijn hier bepalend. Een lang groeiseizoen is dan een van de voorwaarden om tot een mooie wijn te komen met balans en finesse. Dat laat zich vertalen naar wijnen met vaak ingetogen fruit, fraaie zuren en inderdaad complexiteit en balans.
De Nieuwe Wereld
Nieuwe Wereldwijnen komen dus uit Azië, Oceanië (Nieuw Zeeland en Australië inclusief Tasmanië), Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Wijnbouw gestart door Europeanen en voortgezet door nakomelingen of leerling-wijnmakers. Vele wijnmakers in de Nieuwe Wereld zijn, om het vak te leren en terroir te bestuderen, getrokken naar Europa. Deze jonge wijnmakers hebben in met name Rhône, Bourgogne, Bordeaux en Rioja het vak geleerd. Na terugkomst in hun eigen land zijn ze op zoek gegaan naar gelijkende bodems en omstandigheden voor wijnbouw. Met als doel dezelfde kwaliteit te halen of in ieder geval kwaliteitswijnen te maken. Zijn ze daar in geslaagd? Jazeker!
Toch zie je dat er meer fruitintensiteit is in de wijnen uit bijvoorbeeld Zuid-Amerika (Argentinië, Chili) en Oceanië (Nieuw-Zeeland en Australië) De hogere UV straling kan ook een verschil geven. Een mooi voorbeeld is een Sauvignon Blanc uit Marlborough Nieuw-Zeeland t.o.v. een Sancerre uit de Franse Loire. Pinot Noir net zo, Bourgogne versus Chili bijvoorbeeld. Al heb je veel cool-climate pinot noirs ook in de nieuwe wereld, met kalkbodem net als in de Bourgogne en toch is er dat verschil met de hogere fruitintensiteit en wat lagere zuren. Pinot Noir uit de Bourgogne heeft finesse kan dat aardse hebben, uniek in haar soort.
Leuk om te melden is dat er in 1976 een wijnblindproeverij is gehouden (The Verdict of Paris) waarbij Californië won van Bordeaux en Bourgogne, het bracht een revolutie in de wijnwereld. Twintig jaar later met dezelfde wijnen herhaalde zich dit.
Ander opmerkelijke zaken om te noemen…
De drooglegging van moerassen in Bordeaux geschiedde in de 17e eeuw door Nederlanders en werd wijnbouw in lagere delen van Bordeaux mogelijk. Wijngaarden ook door Nederlanders aangelegd in Zuid-Afrika zijn ouder dan deze Bordeaux-wijngaarden en toch beschouwen Zuid-Afrika als Nieuwe Wijnwereld.
Of oude wijnstokken in Australië met aanplant in 1848 die nu nog steeds fruit geven en waar wijn van gemaakt wordt, o.a. bij Langmeil. Dergelijke oude wijnstokken zul je in Europa niet aantreffen. Phylloxera Vastratix, de druifluis, zorgde er voor dat bijna alle wijngaarden verwoest werden. De oplossing van dit probleem werd gevonden in aanplant van de Amerikaanse onderstok met daarop geënt een Europese wijnstok van de Vitis Vinefera druif. Paradoxaal, de nieuwe wereld redt de oude wereld. Dat is meer gebeurd maar dan niet perse in de wijnbouw.
Schrijf je in!
Ontdek de verschillen in deze wijnwerelden op 1 juni, schrijf je nu in! Stuur een mail naar info@winebizz.nl of koop je ticket hier!
